Mens en zingeving: extra materiaal

Lied "Fix You"

In het begin vond ik het moeilijk om extra materiaal te zoeken die te maken hebben met mijn visie op geloof. Maar na wat brainstormen dacht ik meteen aan een liedje dat ik zelf ook heel graag hoor. 'Fix you' van Coldplay. Op het eerste zicht zou je denken dat dit niets met geloof te maken heeft. Maar als ik de tekst heel goed beluister, kan ik het zeker linken aan hoe ik tegenover geloof sta. Om het duidelijk uit te leggen, geef ik hieronder de lyrics van het liedje.


When you try your best, but you don't succeed
When you get what you want, but not what you need
When you feel so tired, but you can't sleep
Stuck in reverse

And the tears come streaming down your face
When you lose something you can't replace
When you love someone, but it goes to waste
Could it be worse?

Lights will guide you home
And ignite your bones
And I will try to fix you

And high up above or down below
When you're too in love to let it go
But if you never try you'll never know
Just what you're worth

Lights will guide you home
And ignite your bones
And I will try to fix you

Tears stream down your face
When you lose something you cannot replace
Tears stream down your face
And I...

Tears stream down your face
I promise you I will learn from my mistakes
Tears stream down your face
And I...

Lights will guide you home
And ignite your bones
And I will try to fix you


Het gaat in het begin over een persoon die alles probeert om het goed te doen in het leven, maar het slaat altijd tegen. Maar dan zingt de zanger dat hij hem zal proberen te 'herstellen'.
Het klinkt in mijn uitleg misschien wat oppervlakkig, maar als je er echt over nadenkt zitten hier heel wat waarden in die zeker bij mijn interpretatie van geloven passen.
Er is sprake van hoop. Er zal altijd wel iemand zijn die je er bovenop zal helpen, iemand die er altijd voor je zal zijn.
Er is sprake van verlangen. Er is een verlangen naar een betere periode, een verlangen naar het herstellen.
Er is sprake van liefde, want de persoon die zal helpen, doet dit omdat hij de andere graag ziet en niet wil dat deze persoon afziet.
Je kan het liedje zelf eens beluisteren via de volgende link: http://www.youtube.com/watch?v=pY9b6jgbNyc

Bron
website: http://www.azlyrics.com/lyrics/coldplay/fixyou.html
auteur: azlyrics en mark, heather, mellissa_piggy, David, Joy
jaartal: niet vermeld 



Foto met bijschrift

"Everyone has someone in their life that keeps them looking forward to another day."

Dit citaat heeft te maken met de waarden die ik belangrijk vind bij geloven. Uit dit citaat kunnen we min of meer afleiden dat iemand liefde krijgt van een ander persoon.
Het is volgens mij belangrijk om zo iemand of meerdere personen te hebben die je liefde geven. Als je liefde krijgt van iemand zal je zelf ook de moed vinden om liefde te geven en om te geloven in het goede.

Bron
website: http://sayingimages.info/post/4366392518/everyone-has-someone-in-their-life-that-keeps-them
auteur: we heart it, codeplay via younglove43
jaartal: niet vermeld


Citaten

Tijdens mijn zoektocht naar verschillende elementen die mijn geloof voorstellen, vond ik enkele citaten over hoop.

"Hoop is een voorschot op toekomstig geluk." van Rivarol

Als men hoopt dat er in de toekomst iets goed zal gaan of dat er geen problemen zullen zijn, zal men zich ook sneller inzetten om tot een beter einde te komen. Men zal zich goed voorbereiden en zal, door het hopen, een beter resultaat bekomen.
Ik vind hoop heel belangrijk in het leven. Als we niet hopen en als er geen hoop is, zien veel mensen het niet meer zitten.
Daarom vind ik net dat hoop veel te maken heeft met geloven. Als mensen geen hoop meer hebben, geloven ze er niet meer in.

"Hoop is het beste antidepressivum." van M. Teresa

Vele mensen krijgen in het leven eens te maken met problemen. Als ze over deze problemen spreken, zeggen vele mensen: "Ik hoop dat er betere tijden komen." of "Ik hoop dat het beter wordt." 
Door een klein beetje hoop en moed zien de mensen het leven weer zitten. Ze geloven dat het beter zal worden, ze moeten alleen een beetje geduld hebben en hopen.

"Al ziet een mens zijn graf al open, toch moet hij altijd blijven hopen." van Jiddisch

Ik vind dit het mooiste citaat van de drie. Mensen die voor hete vuren staan, weten pas hoe het precies in elkaar zit. Mensen die te horen krijgen dat ze ongeneeslijk ziek zijn blijven toch moed vinden om verder te gaan. Volgens mij komt dit omdat ze hopen dat het beter zal gaan met hen. Dat er toch nog een mogelijkheid bestaat dat ze het redden.
Maar ik denk dat we dit citaat ook niet al te letterlijk moeten nemen. Men wil er gewoon mee zeggen dat we, hoe dan ook, niet mogen stoppen met hopen. Want er zal altijd hoop zijn.


Bron
website: http://www.citatenverzameling.com/archief/hoop.htm
auteurs: Rivarol, M.Teresa en Jiddisch
jaartal: niet vermeld



Ik heb gekozen voor deze drie bronnen omdat ze passen in mijn visie. Ik hecht belang aan enkele waarden als ik het heb over geloven. Hoop, verlangen en liefde. Deze drie waarden komen voor in de bronnen waarvoor ik gekozen heb. Ik vind geloof het hopen naar beter, het verlangen naar de toekomst en liefde krijgen van iemand tijdens het hopen en verlangen naar beter en liefde geven aan mensen die hopen en verlangen naar beter.

Mens en zingeving: wat is geloven

Elk individu bepaalt voor zichzelf of hij al dan niet gelooft en in wat of wie hij gelooft.

Ik ben heel eerlijk, ik geloof niet in een God. Ik geloof niet dat Hij ook echt bestaan heeft. Maar dit is natuurlijk persoonlijk.
Geloof zit hem volgens mij niet enkel in het feit dat er iemand zou zijn. Ik denk dat geloof te maken heeft met zin in het leven hebben, met liefde, hoop en verlangen.
Want stel je voor: iemand die geen verlangens meer heeft, die niet meer hoopt op iets en die van niets of niemand liefde krijgt en zelf ook geen liefde geeft. Hoe kan deze persoon dan nog zin hebben in het leven?

Geloven heeft te maken met waarden die je zelf belangrijk acht om zin te krijgen in het leven. Voor mij zijn deze waarden liefde, verlangen en hoop.

Mens en zingeving: getuigenissen

In het videofragment van Koppen (http://vimeo.com/12578540) zien we acht getuigenissen van mensen die religie integreren en gebruiken in hun beroep.

Eerst en vooral wil ik even kwijt dat ik het sterk vind van deze mensen dat ze zo'n overtuiging hebben voor hun geloof en dat ze alle acht zeer boeiende getuigenissen hebben. Ik heb drie getuigenissen uitgekozen die mij het meest aanspreken.

De eerste getuigenis die mij enorm aanspreekt is deze van de christelijke muziek voor tieners. Het gaat over een groep tieners die muziek maken over religie. Ik vind het zeer boeiend om te zien hoe gepassioneerd ze bezig zijn met zowel muziek als het geloof.
Ze vinden dit een roeping om aan de slag te gaan met de talenten die ze meekregen vanaf hun geboorte.

De tweede getuigenis is deze van het koppel dat kleinkunst maakt over filosofische thema's en over mensen die op zoek zijn naar geloof. Ze vinden het christendom geen echte inspiratie en geloven ook niet echt in de godsdienst. Maar ze geloven allebei in liefde. De vrouw maakt hier als opmerking: "Als God liefde is, geloof ik in God".
Met hun muziek willen ze mensen aanzetten tot dieper nadenken. Ik vind dit een mooi initiatief van twee jonge mensen. Ze zijn allebei christelijk opgevoed maar gaan toch hun eigen weg. Ik vind het goed dat deze mensen, ondanks hun christelijke opvoeding, toch zelf bepalen waar ze in geloven en in wat niet. Ikzelf ben niet echt christelijk opgevoed, maar er zitten wel enkele elementen in die voorkomen in het Christendom. Ik ben gedoopt, ik heb mijn eerste communie en plechtige communie gedaan en ik wil later een begrafenis.

De laatste getuigenis die ik boeiend vond is de getuigenis van de directrice van Kerk in nood. Door dit leerde ze de wereldkerk kennen met verschillende visies en individuen. Iedereen heeft zijn eigen manier van denken en denken. Dit komt omdat iedereen zijn eigen achtergrond heeft en in een bepaalde situatie leeft. Ze vindt het belangrijk dat iedereen deze verschillen accepteert om zo samen tot oplossingen te komen. Voor haar is christen zijn: een voorbeeldfunctie vervullen, open zijn, eerlijk zijn en respect tonen tegenover iedereen. Het is niet enkel dit, christen zijn wordt bepaald door je doen en laten. Ze kan genieten van tot rust komen in een abdij of een goed gesprek.
Ik vind dat deze vrouw heel sterk overkomt, iemand die perfect weet wat ze wil. Je merkt ook dat ze echt gelooft in God. Ze leeft er naartoe, en dit merk je ook aan haar manier van denken en spreken over geloven. Ook al ben ik zelf niet echt gelovig, ik vind het mooi hoe zij kijkt op het christendom.

In deze drie getuigenissen vind ik het vooral mooi hoe deze mensen hun kijk op geloof omschrijven. Deze mensen zijn stuk voor stuk gepassioneerde mensen die ervoor gaan. Ze inspireren mensen elk op hun eigen manier. Ik denk dat iedereen een bepaalde passie heeft en zich ergens volledig in smijt. Ikzelf hou enorm veel van dansen en ik kan hier ook mijn emoties kwijt. Ik probeer steeds een ander verhaal over te brengen door mijn choreografieën. Ikzelf heb dus zeker ook passie voor iets.

Ik bekeek ook het interview met Joël de Ceulaer. Hij is journalist bij Knack en bracht zijn eigen boek uit. Het boek gaat over de zin van het leven. Hij interviewde verschillende mensen om tot zijn boek te komen. Maar eigenlijk leerde hij meer van het leven uit de geboorte van zijn dochtertje, dan uit de verhalen van de mensen die hij interviewde. Hij vindt dat de vraag, naar de zin van het leven, een vraag is die erop wijst dat je niet goed bezig bent. Als je je goed voelt en je hebt geen problemen, stel je jezelf deze vraag niet. Hij heeft hier zeker een punt. Ik heb dit zelf ook al veel gemerkt en je ziet dit ook in films en op tv. Als je in de problemen zit vraag je je soms af wat voor zin het nog heeft en of het allemaal de moeite nog is. Hij stelt ook dat het leven iets is om te doen en niet om erover na te denken. Hier ben ik het oneens mee. We moeten af en toe een stilstaan bij het leven. Eens terugblikken en eens durven kijken naar de toekomst. Als we steeds van dag tot dag leven en nooit reflecteren over onszelf en onszelf geen doelen opstellen, kom je in een situatie terecht waar je je afvraagt wat voor zin het leven nog heeft. Het is volgens mij heel belangrijk doelen op te stellen en te leren uit je fouten uit het verleden.

Mens en zingeving: PKG-schaal

Ik heb de PKG-schaal ofwel Post-kritische Geloofsschaal ingevuld op http://thomas.theo.kuleuven.be/algemeen/pkg/ .

Dit is een vragenlijst om te weten te komen hoe jij religie opvat.
Mijn persoonlijke resultaten zie je op onderstaande afbeelding.

Externe kritiek= 3
Relativeren= 4
Naïviteit= 3
Orthodox= 1

Als we de schaal bekijken heb ik eerder een symbolisch ongeloof. Maar ook symbolisch geloof en letterlijk ongeloof komen dicht in de buurt.
Ik denk inderdaad, zoals de uitslag vertelt, dat ik een mengelmoes ben van deze drie elementen.
Ik geloof niet in God, daar ben ik eerlijk in. Maar ik geloof wel in de onderliggende waarden in de verhalen uit de Bijbel, de symbolische betekenis.

Geloven hangt zeker af van de cultuur waarin je bent opgegroeid. Ik ben bijvoorbeeld niet echt christelijk opgevoed, maar sommige zaken zijn voor mijn ouders wel belangrijk. Bijvoorbeeld doopsel, communie, trouwen en een begrafenis.
Veel mensen hebben een zeer uitgesproken mening over hoe zij tegenover geloof staan. Ik vind dat geloven iets persoonlijks is. Ik ben er niet tegen, maar ik ben er ook niet voor. Iedereen moet dit voor zichzelf uitmaken en moet zelf beslissen of hij/zij al dan niet wil geloven in iets of iemand.
Religie betekent voor mij niet enkel het Christendom. Voor mij is het de manier waarop je zelf zin geeft aan je leven en de manier waarop je zelf staat tegenover geloof. Ik ben geen christenen, maar ik zal mijn kinderen  later zeker dopen. Dit zou ik doen omdat dit in onze familie een traditie is. Ik wil mijn kind laten dopen omdat mijn kind later dan zelf nog kan kiezen of hij/zij al dan niet christen wil zijn.

Mens en zingeving: wat is geluk

Je mag aan verschillende mensen vragen wat geluk is, iedereen zal een ander antwoord geven. Dit komt omdat, volgens mij, de meningen over geluk verschillen van mens tot mens. Niet iedereen hecht belang aan dezelfde waarden.

Voor mij is geluk een gezond leven waarbij ik mensen om me heen heb die het goed met me menen en mij oprecht graag zien zoals ik ben als persoon.

Wat betekent geluk voor jullie?

Mens en zingeving: wie of wat geeft mij zin in het leven

Wie of wat geeft mij zin in het leven?

Ik vind dit zeker geen gemakkelijke vraag waar ik zomaar een antwoord op weet. Daarom ga ik voor mezelf even na wat en wie ik allemaal belangrijk vind in mijn leven. Ik zet dit even voor jullie op een rijtje.

• goede thuis: een plek waar ik me goed voel en waar ik mezelf kan zijn
• vrijheid: gaan en staan waar ik zelf wil
• opleiding: mijn opleiding als leerkracht lager onderwijs
• werk: ik werk als parttime verkoopster in Hunkemöller
• mijn vriend: ik breng heel veel tijd met hem door (we zijn ondertussen al meer dan 4 jaar samen)
• ouders: steunen mij en zijn er als er iets is
• familie: weten dat er veel mensen met je inzitten
• vrienden: vriendschap vind ik heel belangrijk, ik kan mijn hart luchten, uitgaan, relaxen,...
• sociaal contact: ik ben een babbelaar en hou ervan om te praten met de mensen
• plezier hebben: fun is één van de belangrijkste elementen in mijn leven
• genieten: de belangrijkste boodschap: GENIET van je leven! Je leeft maar één keer. (denk ik toch)

Mijn lijst als uitgangspunt maakt het voor mij heel wat makkelijker om te omschrijven wie of wat mij zin geeft in het leven.

Bij mij is het niet één bepaald iets dat mij zin doet krijgen in het leven. Het is een combinatie van bepaalde elementen uit bovenstaande lijst.

Ik put heel veel levenslust uit mijn vriend. Hij is er altijd voor mij en spreekt mij moed in als ik bijvoorbeeld een examen moet maken. Mijn opleiding als leerkracht lager onderwijs geeft mij heel veel voldoening. Maar ook mijn werk doe ik super graag en geeft mij ook een duwtje in de rug om steeds gemotiveerd te blijven.

Dus als je mij zou vragen wie of wat mij zin doet krijgen in leven: mijn vriend, mijn opleiding en mijn werk.

Wie of wat geeft jullie zin in het leven? Wat vinden jullie belangrijk in het leven?

Mens en medemens: uitgewerkte casus ethisch model

In mijn vorige onderwerp kon je al uitgebreid mijn menig lezen over het artikel i.v.m. roken uit De Morgen. Deze casus heb ik toegepast op het praktisch ethisch model.

 

     Het ethisch model bestaat uit negen elementen.

     Twee voorwaarden:

• Grondhouding aannemen:
  
  Voor de mensen die te horen krijgen dat ze door het roken aan keel- of longkanker lijden, is het op het eerste zicht misschien hard om te horen te krijgen dat je alles zelf moet betalen. Maar voor mensen die er meer afstand van kunnen nemen lijkt dit niet zo. Juist omdat de overheid, familie, vrienden, collega’s en/of kennissen zoveel waarschuwt voor de gevolgen van roken.

• Dialoog voeren:
  
  We kunnen deze casus bekijken uit twee perspectieven. Enerzijds hebben we het slachtoffer en anderzijds hebben we de buitenstaanders, de niet-rokers. De slachtoffers zouden gechoqueerd zijn als ze horen dat ze alles zelf moeten bekostigen. Ze zijn getroffen door een ernstige ziekte, waar ze in hun ogen niets aan kunnen doen een waar zijzelf zeker niet de schuld van zijn. De buitenstanders of niet-rokers (mijn eigen perspectief) zouden eerder zeggen dat er zoveel preventie is tegen roken, dat het op elk pakje sigaretten staat, dat het zoveel in het nieuws is gekomen en dat het slachtoffer toch niet wou luisteren en gewoon bleef verder roken. In deze casus kan er niet echt sprake zijn van dialoog voeren, maar we kunnen wel de perspectieven bekijken van de verschillende partijen.

Vier aandachtspunten:

• Situatie analyseren:
  
  We kunnen pas een goed oordeel vormen over de casus als we meer informatie zouden verkrijgen. Het zou bijvoorbeeld kunnen dat iemand getroffen wordt door keel- of longkanker zonder dat deze persoon ooit een sigaret heeft aangeraakt. Dit plaatst de casus in een ander daglicht. Dan kunnen we niet redeneren als bij iemand die het zelf veroorzaakt heeft door te roken. In het geval van een niet-roker is het niet rechtvaardig als deze alle kosten zelf zou moeten dragen.

• Handelingsmogelijkheden onderzoeken:
  
  Ziekte bij een roker:
  Deze persoon staat zelf in voor de medische kosten.
  
  Ziekte bij een niet-roker:
  Deze persoon krijgt terugbetaald van de ziekteverzekering.

•  Motieven verhelderen:
  
  Handeling bij een roker:
  Het is maar normaal dat de roker alle kosten uiteindelijk zelf betaald. Hij heeft er namelijk zelf voor gezorgd dat het zover gekomen is met zijn gezondheid. In dit geval spreek ik wel als het effectief veroorzaakt is door het rookgedrag van de persoon in kwestie.
  
  Handeling bij een niet-roker:
  Deze persoon heeft er alles aan gedaan om deze ziekte niet te krijgen. De persoon leefde gezond, dronk bijna nooit of dronk af en toe eens maar met mate, rookte nooit,… Hij of zij heeft dus zelf niet voor de aanleiding gezorgd van de ziekte.

•  Effecten inschatten:
  
  Handeling bij een roker:
  Hij of zij zal waarschijnlijk niet tevreden zijn, maar als dit in de media komt en als mensen te horen krijgen dat deze kosten niet meer door de ziekteverzekering terugbetaald worden, zullen ze misschien inzien dat roken slecht is en zullen ze misschien stoppen met roken.
  
  Handeling bij een niet-roker:
  Hij of zij zal tevreden zijn met de terugbetaling, maar het blijft natuurlijk jammer dat deze persoon deze ziekte gekregen heeft.

Drie evaluatiemomenten:

•  Intuïties uitspreken:
  
  Dit hebben jullie al gelezen bij de eerste reactie op deze casus. Intuïties uitspreken zijn namelijk de eerste spontane reacties die bij je opkomen, zonder erover te moeten nadenken.

• Normen verduidelijken:
  
  Ziekenkas betaald de ziekenhuiskosten en de medische kosten terug wanneer iemand ziek is en een behandeling nodig heeft.

• Waarden evalueren:
  
  Respect voor mensen die niet roken en de naïviteit van de rokers.

Dit is mijn menig over de casus, toegepast op het praktisch ethisch model. Hopelijk vinden jullie het overzichtelijk en begrijpen jullie mijn standpunt, reacties of opmerkingen zijn altijd welkom.

Mens en medemens: eerste mening casus

Ik heb de casus rond gezondheidszorg gekozen. Deze spreekt mij het meeste aan en ik kan er ook perfect mijn mening over geven.

De casus is gebaseerd op een artikel uit De Morgen. De link naar het artikel is: http://www.demorgen.be/dm/nl/993/Gezondheid/article/detail/1393138/2012/02/11/Moeten-we-nog-investeren-in-rokers.dhtml .

In het artikel geeft gerenommeerd cardioloog Pedro Brugada zijn mening over het onderwerp: "Moeten we nog investeren in rokers?".

Ik kan hem alleen maar gelijk geven. Mensen die er zelf voor kiezen om te roken, moeten er zelf de gevolgen van dragen. Zeker omdat de overheid de bevolking er duidelijk op wijst dat roken ongezond is. We zien overal campagnes tegen roken, het staat vermeld op een pakje sigaretten,... Mij maak je niet wijs dat rokers niet weten wat de gevolgen zijn van hun daden.

Ten eerste is het heel slecht voor de gezondheid en ten tweede kost roken heel veel geld. Het is jammer dat na zo veel preventie tegen roken er toch nog veel slachtoffers zijn van keelkanker of longkanker. Ik vind het belangrijk dat je zorg draagt voor je lichaam, want je hebt er maar één.

Is volgende stelling rechtvaardig?
"In discussies over de financiering van de gezondheidszorg is eigen verantwoordelijkheid niet zelden
een voorwerp van discussie. Sommigen stellen dat mensen die er een levensstijl op na houden
waarvan geweten is dat er een groot gezondheidsrisico aan verbonden is (bv. roken, gevaarlijke
sporten) en vervolgens ziek worden (bv. longkanker) of slachtoffer worden van een ongeval dat aan
zichzelf te wijten hebben. Gezien de grote financiële druk die er bestaat op de gezondheidszorg
moeten deze mensen zelf opdraaien voor de kosten."

Deze stelling is zeker rechtvaardig. Mensen die roken weten welke gevolgen dit kan hebben. Het is dan maar normaal dat ze zelf de kosten dekken. Zij hadden namelijk de keuze: roken of niet roken.

Op onderstaande foto is het effect van roken duidelijk te zien. De linker longen zijn longen van een roker. De rechter longen zijn longen van een niet-roker.

Onderstaande foto lijkt misschien erg grof, maar zo is het in principe wel. De afbeelding wil duidelijk maken dat wie rookt weet dat er kans bestaat dat hij of zij later kanker krijgt door te roken. Dus het is in een later stadium zelfmoord.

Niet-rokers: Doe zo verder!
Rokers: STOP met roken, voor het te laat is!

Bron 1
website: http://natuurwetenschappen4.wikispaces.com/Ademhaling
auteur: niet vermeld
jaartal: niet vermeld

Bron 2
website: http://laatsteleugen.stoprokenblog.nl/stoppen-met-roken-plaatjes/?picture_id=9574#single_pic
auteur: niet vermeld
jaartal: niet vermeld

Mens en medemens: belangrijkste waarde

Ik vind het zeker en vast niet gemakkelijk om maar één waarde uit te kiezen die ik later zeker wil doorgeven aan mijn leerlingen. Na lang nadenken heb ik dan toch mijn keuze gemaakt. Ik twijfelde vooral tussen respect en eerlijkheid. Ik vind dit twee heel belangrijke waarden. Maar uiteindelijk heb ik gekozen voor respect.

Deze waarde zie ik als een basis van vele andere waarden. Als je respect toon tegenover andere mensen, materiaal, natuur,... zal je automatisch ook respect terugkrijgen.
Wanneer je respect hebt voor iemand zal je deze persoon niet beliegen of bedriegen, zal je altijd eerlijk zijn,... We merken dus al snel dat uit respect ook eerlijkheid voortvloeit. Maar ook behulpzaamheid, vriendelijkheid, bezorgdheid,...

Respect is vooral belangrijk voor de diversiteit in onze samenleving. We leven in een multiculturele samenleving. In klas zullen de leerlingen te maken krijgen met medeleerlingen met een andere cultuur, een andere huidskleur, een andere moedertaal of een ander geloof. Door hen de waarde respect aan te leren, zal de samenhorigheid van de klas ook optimaal zijn.

Natuurlijk zijn er nog heel wat andere waarden die belangrijk zijn voor de leerlingen, maar respect is in mijn ogen de belangrijkste.

Wat vinden jullie? Welke waarde hebben jullie gekozen en waarom?

Mens en samenleving: vierde idee Paul Verhaeghe

Visie van Paul Verhaeghe

"Tegen wie of wat we dan wel moeten reageren, is hoogst onduidelijk, iedereen klaagt over 'het systeem', maar niemand krijgt het te pakken, vandaar onze machteloosheid en het daaruit voortvloeiend zogenaamd 'zinloos' geweld."

Mijn mening over de visie van Paul Verhaeghe

Ik ben met twee elementen in deze visie niet akkoord. Ten eerste: "tegen wie of wat we dan wel moeten reageren." en ten tweede: "Iedereen klaagt over 'het systeem'. Deze twee elementen staan in verbinding met elkaar.
Volgens mij moeten we niet tegen een bepaald persoon of een bepaald systeem reageren. Iedereen vind - of toch vele mensen - dat het verkeerd loopt in onze samenleving en dat we slecht bezig zijn.
Iedereen schuift de schuld af op 'het systeem'. Maar in mijn ogen is dit een verkeerde redenering. Het moet op een bepaald punt slecht gelopen zijn en ik betwijfel of dit te maken heeft met het zogenaamde systeem.
Iedereen zou eerste en vooral eens naar zichzelf moeten kijken. Pakt hij of zij het goed aan? Is deze persoon zelf wel goed bezig? Maakt hij of zij geen fouten die het gevolg kunnen zijn van een slechtere samenleving?
Pas als je zelf deze vragen kan beantwoorden, kan je weten tegen wie of wat je moet reageren.
Iedereen zal werkpunten vinden die de samenleving zullen verbeteren, want iedereen maakt fouten en iedereen reageert wel eens op een ongepaste manier.
Hier keren we terug naar de verdraagzaamheid. Als iedereen probeert om elkaar te verdragen, te aanvaarden en te accepteren, zal het zeker al beter gaan in de samenleving. En dan hoeven we ons geen zorgen te maken over het al dan niet reageren tegen iets of iemand.

Algemeen besluit

Als laatste stelling heb ik een vrij algemene visie gekozen van Paul Verhaeghe, waar ik alle kanten mee uit kan en waar ik ook mijn meningen van de andere visies kan bij betrekken.
Ik denk dat we als mens de schuld niet op een bepaald 'systeem' moeten steken.
We moeten werken aan:

• onszelf
• verdraagzaamheid
• verbondenheid

Als iedereen individueel rekening houdt met deze punten, zal alles veel vlotter verlopen, zullen er minder conflicten ontstaan, minder zelfdodingen doordat er een algemeen gevoel van aanvaarding is,...

Mens en samenleving: derde idee Paul Verhaeghe

Visie van Paul Verhaeghe

"In de loop van het crisisjaar 2011 deden een aantal prominenten heel concrete voorstellen: verhoog het inschrijvingsgeld voor alle opleidingen die niet aansluiten bij het bedrijfsleven, verlaag het voor alles wat wel rendeert, wie hardleers is en toch kiest voor een niet-rendabele opleiding, die moet bestraft worden met een kortere of zelfs helemaal geen uitkeringsgerechtigde periode."
"Het feit dat dit soort voorstellen geformuleerd wordt door mensen met macht doet mij rillen -  het moet, zo denk ik dan, ook op die manier begonnen zijn zo rond 1930. Het feit dat er nauwelijks protest komt - ik heb geen enkele rector horen reageren - vraagt om verklaring. Waar is de vroegere kritische zin naartoe?"

Mijn mening over de visie van Paul Verhaeghe

Eerst en vooral haal ik er even een artikel bij die ook te vinden is op Delicious. Link naar het artikel: http://www.klasse.be/archief/moeten-te-populaire-studies-duurder-worden/
Hier wordt dezelfde stelling, die Paul Verhaeghe aanhaalt, ook aangehaald.

Ik sluit me aan bij Paul Verhaeghe en vindt het niet normaal dat deze voorstellen er komen. Om dat te zeggen dat de kritische zin weg is, vind ik iets te ver gaan. Het is niet omdat één iemand een voorstel doet over het inschrijvingsgeld, dat iedereen een minder kritische blik heeft. Er is misschien wel geen reactie of protest uitgekomen naar de schrijver toe, maar misschien hebben verschillende lectoren, leerkrachten, studenten onderling wel gediscussieerd over dit onderwerp. Het zou mij trouwens verwonderen als dit niet zo was.

Het is belachelijk dat mensen denken dat het op deze manier wel de goede kant zal uitgaan met onze economie. Eerst en vooral ontzeggen we de keuzemogelijkheden van de studenten door hen een hoger inschrijvingsgeld te laten betalen voor de niet-rendabele opleidingen. Ten tweede zullen, lectoren die in die zo gezegde niet-rendabele opleidingen lesgeven, minder werk hebben. Is dit dan een goede oplossing voor onze economie? Dit betwijfel ik.

We moeten de keuze nog steeds aan de studenten laten. Als ze ervoor kiezen om een "niet-rendabele opleiding" te volgen, wil dit daarom niet zeggen dat ze geen werk zullen vinden. Vaak zijn dit opleidingen die een grotere en bredere mogelijkheid aanbieden om later in het werkveld te stappen.
Op gebied van studiekeuze mogen studenten zeker en vast kieskeurig zijn. Je moet iets kiezen wat je graag doet, een opleiding die je interesseert en iets wat je voor de rest van je leven zou willen doen.


Algemeen besluit

We moeten de studenten nog altijd de keuze laten welke opleiding ze willen kiezen. De uitgestippelde weg is daarom niet altijd de goede of niet altijd de weg die de student effectief wil uitgaan. Ik verduidelijk dit even met een afbeelding.

We zien op de afbeelding een centrale, rechte weg. Maar we zien ook twee afwijkende wegen.
We kunnen dit in verband brengen met mijn mening doordat er een 'recht pad' is uitgestippeld voor een bepaald persoon, de student in dit geval. Maar we zien duidelijk dat de persoon ook andere opties overweegt.
Het is belangrijk dat we in onze samenleving de keuzemogelijkheden niet belemmeren. En nu heb ik het niet enkel over de keuze van opleiding, maar in alles wat we doen.

Bron
website: http://plazilla.com/mijn-leven-gaat-drastisch-veranderen-wil-ik-dit-wel
auteur: Berna
jaartal: 28/09/2012

Mens en samenleving: tweede idee Paul Verhaeghe

Visie van Paul Verhaeghe

"Vervolgens het individuele vlak. De vorige oplossingen zijn makkelijk omdat ze aansluiten bij een intieme overtuiging: het is de schuld van De Ander, ik ben alleen maar slachtoffer. Begrijp: die ander (de allochtoon, de profiterende werkloze, de graaiende bankier, de meedogenloze manager) moet veranderen en dan wordt alles terug beter."

Mijn mening over de visie van Paul Verhaeghe

Het is misschien zo dat mensen graag de vinger wijzen naar iemand anders. Vaak gebeurt dit ook. Mensen geven niet graag hun fouten toe en het is daarom net iets makkelijker om een ander de schuld te geven.
Maar dit fenomeen van iemand anders de vinger te wijzen is er zeker niet vanzelf gekomen.
Vaak worden daden van een allochtoon in het nieuws veel meer benadrukt dan van wij, Belgen. Vele mensen redeneren dan: het is weer een allochtoon.

Maar we mogen ze niet allemaal beschuldigen. Er zijn zeker en vast allochtonen die het wel goed menen, die wel gaan werken en die wel de Nederlandse taal onder de knie hebben.
Als mensen moeten we verdraagzamer omgaan met deze situaties. We leven nu eenmaal in een multiculturele samenleven waarbij we andere culturen, religies en verschillende talen moeten aanvaarden. We moeten hier leren mee omgaan, enkel op die manier zal het leefbaar worden voor iedereen.

Ik moet Paul Verhaeghe in deze stelling dus gelijk geven.
Het is maar al te gemakkelijk om de schuld op iemand anders te steken. Ik ben er zeker van dat we onszelf hier ook al eens op betrapt hebben.
Ik wil het zeker en vast niet enkel en alleen over de allochtonen hebben. We merken dit ook bij mensen uit kansarme gezinnen, werklozen, mensen die een crimineel verleden hebben,...

Algemeen besluit

Het is aan de mens om verdraagzamer om te gaan met situaties van diversiteit. We moeten elkaar aanvaarden en elkaar af en toe een tweede kans geven. We moeten het wijzen met de vinger zoveel mogelijk beperken en ook de fout eens bij onszelf gaan zoeken.
Ik heb bij mijn eigen mening twee heel sprekende beelden gevonden.

Op deze eerste afbeelding kunnen we duidelijk zien wat ik bedoel. Mensen wijzen anderen maar al te graag de vinger toe, als ze zichzelf hiermee in een veilig parket kunnen stellen.
We moeten dit zoveel mogelijk voorkomen en ook eens de schuld bij onszelf willen leggen.

Dit beeld komt misschien simplistisch over, maar het draagt wel de juiste boodschap. De twee hondjes verschillen van elkaar en toch zijn ze 'beste vrienden'. We moeten dit als mens ook toepassen. Het maakt niet uit welke cultuur, huidskleur, geloof,... je hebt. Je moet proberen iedereen te aanvaarden zoals hij of zij is.
Een toepasselijk liedje is zeker en vast 'Black or White' van Michael Jackson. Beluister zeker eens het liedje en bekijk het bijhorende clipje, en je zal zeker begrijpen wat ik bedoel.
De link naar het liedje: http://www.youtube.com/watch?v=bBAiZcNWecw

Bron 1
website: http://nl.123rf.com/photo_7082207_meisje-wijzende-vinger-op-man-in-beschuldigende-manier.html
auteur: stockfoto, fotograaf: Dennis Owusu-Ansah
jaartal: niet vermeld

Bron 2 
website: http://www.mahaivi.info/danellandia/posters/dutch/menu4.html
auteur: niet vermeld
jaartal: niet vermeld

Mens en samenleving: eerste idee Paul Verhaeghe

Visie van Paul Verhaeghe

Hij vindt dat niet zo lang geleden de maatschappij bepaald werd door het samenspel tussen minstens vier dimensies: het politieke, het religieuze, het economische en het culturele. Hierbij gaven het politieke en het religieuze de doorslag.
Vandaag de dag zijn deze dimensies echter verdwenen.
Hij vindt ook dat we in een meritocratie leven. Iedereen is verantwoordelijk voor zijn of haar succes of mislukking.

Mijn mening over de visie van Paul Verhaeghe

Ik ben niet akkoord met deze visie van Paul Verhaeghe. Ik denk niet dat deze vier dimensies echt verdwenen zijn in onze samenleving. Het is wel zo dat het aandeel van deze dimensies in de loop der jaren verkleind is. Zo is het aandeel van het religieuze niet meer hetzelfde als vroeger. Vroeger waren veel mensen gelovig en werden de kinderen 'verplicht' om het geloof van hun ouders te volgen.
De dag van vandaag kan en mag iedereen zijn eigen opvattingen hebben, zonder hiervoor raar bekeken te worden. We leven in een samenleving waar het mogelijk is om je eigen keuzes en eigen meningen voorop te stellen.

Ik kan er ook niet mee akkoord gaan dat we tegenwoordig te maken hebben met een meritocratie. Wanneer iemand een bepaald succes behaalt of aan de top van een bepaalde carrière komt, is dit heus niet enkel het werk van zichzelf.
We zullen altijd hulp, advies en raad krijgen van anderen. Het is dus niet zo dat die ene persoon de verantwoordelijkheid draagt. Het is echter wel zo dat het meeste werk van jezelf moet komen, maar dit wil nog altijd niet zeggen dat er geen hulp meer aanvaard wordt.

Hij vindt dat het neoliberalisme zich voordoet zoals de mens zelf echt is. Corrupt en egoïstisch. In de loop van de tijd zijn de mensen zich inderdaad meer als een individu gaan gedragen. De mensen zijn niet meer zo afhankelijk als vroeger. Maar om de mens daarom egoïstisch te noemen, vind ik een beetje ver gaan.
Er zullen altijd uitzonderingen op de regel zijn en dit zal meestal ook zijn oorzaak hebben, maar het is verkeerd om iedereen over dezelfde kam te scheren.
Niet iedereen heeft het slecht voor met de samenleving en gedraagt zich als een egoïst.

Algemeen besluit

Ik geloof nog steeds dat de vier dimensies een rol spelen in onze samenleving. Ze zijn onderling verbonden met elkaar, elk met zijn eigen aandeel weliswaar.
Bij deze stelling heb ik een beeld gezocht die mijn mening uitdrukt op de visie van Paul Verhaeghe.

We kunnen op de afbeelding duidelijk zien dat er vier verschillende onderdelen bestaan. Elk een eigen kleur, een eigen visie, een eigen mening, een eigen standpunt en een eigen aandeel.
Onze samenleving vormt een cirkel van deze vier dimensies. Ze beïnvloeden elkaar, zonder enige aanleiding.

Enkele voorbeelden:

• Als er iets verandert aan onze economie, zullen de politici op reageren, mensen zullen steun zoeken in de religie en sommigen zullen zich uiten op vlak van cultuur.

• Er wordt een verandering aangebracht in de politiek. Vele mensen zullen hierop reageren als het een negatieve invloed heeft. Mensen zullen misschien minder vertrouwen hebben in de economie of zullen de religie afschrijven. Andere zullen misschien denken dat de oorzaak te vinden is bij de verschillen in cultuur.

Deze afbeelding toont een duidelijke wisselwerking tussen de vier dimensies.
We kunnen ook stellen dat onze samenleving voor een deel rust op verbondenheid.

Bron
website: http://marketingo.typepad.com/marketingo/page/13/
auteur: niet vermeld
jaartal: 08/02/2009