Mens en lijden: extra materiaal

Leven na de dood?

Twee jaar geleden stierf een vriendin van mij. Er gebeurde iets merkwaardigs, bekijk de foto's en oordeel zelf maar.

VOOR

Dit is een foto van een bos bloemen. Deze bloemen waren volledig verwelkt.

NA

Dit is het tekstje van haar moeder:

"We had e buch of dry branches we used as Christmas decoration, next to a picture of Delphine... When we came back from England, this is what we got... It got not only leaves but flower everywhere... FLOWERS a sign????"

Ze hadden een bos gedroogde takken die ze gebruikten als kerstdecoratie, naast een foto van Delphine. Toen ze terugkwamen uit Engeland, hadden de gedroogde takken bloemen gekregen. Bloemen, een teken?

Ik koos voor dit materiaal omdat dit aanzet tot denken. Sommigen zullen het misschien niet geloven, maar het is echt zo. Ik vind dat dit ook aantoont dat de ziel van een mens hier nog altijd aanwezig is na de dood. Dat de ziel van Delphine nog steeds bij haar familie is en ze nog steeds steunt in alles wat ze doen. Dit zou een teken kunnen zijn dat Delphine nog waakt over haar familie. Het gaat er natuurlijk om wat je zelf gelooft en wat niet. Maar de feiten spreken voor zich.

Je zou er voor minder over nadenken...

Bomaanslag in Boston

Iedereen heeft het verschrikkelijke nieuws al gehoord i.v.m. de bomaanslagen in Boston. Ik zocht enkele foto's op en vond deze:

Artikel in de Gazet van Antwerpen:

Een van de meest pakkende beelden van de aanslagen in Boston is dat van een jongeman in een rolstoel die zijn beide benen verloor en door enkele hulpverleners wordt afgevoerd. Een lokaal tv-station had een interview met de man met de cowboyhoed die het slachtoffer assisteert.

Carlos Arredondo (de man met de cowboyhoed) en Melida Arredondo waren vlakbij de plek van het onheil. "Het gebeurde vlak voor ons", getuigt Carlos, een lid van het Rode Kruis, die duidelijk in shock was en hevig trilde. "De eerste bom ging af vlak voor de VIP-sectie. Die bom scheurde de benen en armen van mensen af. Het was verschrikkelijk."

Ook het slachtoffer op de foto verloor beide benen. Op het internet circuleren inmiddels al getuigenissen van mensen die de man kennen. Hij blijkt Jeff te heten.

"Enkele seconden later volgde een tweede bom, ongeveer 15 meter verder. Veel mensen vielen daarbij neer. Met alles wat ik weet over hulpverlening heb ik zoveel mogelijk mensen geholpen."

Foto AP

Enkele dagen geleden zag ik deze foto ook op Facebook. Ik vond het verschrikkelijk wat er allemaal gebeurde in Boston. Deze beelden zijn zo sprekend en met zoveel gevoel. Ik koos voor deze foto en dit artikel omdat ik het zo dapper vindt dat ze elkaar helpen. Als je goed kijkt op de foto, houdt de man met zijn cowboyhoed de slagader van de man in de rolstoel vast. Hij heeft het leven van deze man gered. Ik vind het zo mooi dat er nog steeds mensen zijn die om elkaar geven en die elkaar helpen en steunen als er een ramp gebeurt.

Bron foto en artikel:
website:  http://www.gva.be/nieuws/buitenland/aid1368728/bom-scheurde-armen-en-benen-van-mensen-af.aspx
auteur: Gazet van Antwerpen en AP
jaartal: 16/04/2013

Mens en lijden: brief La Stanza del Figlio

Lieve Eva,

Hoe gaat het nog met jou? Het is lang geleden dat ik je nog gehoord heb. Misschien kunnen we samen eens iets gaan drinken. Ik weet dat je enorm geïnteresseerd ben in film. Daarom schrijf ik deze brief. Voor mijn opleiding bekeek ik’ La Stanza del Figlio’, een Italiaans drama. Je moet deze film zeker zelf eens bekijken. Maar om je te prikkelen geef ik alvast mijn korte mening.

De film gaat over Giovanni en zijn gezin. Hij gaat graag joggen met zijn zoon, ze hebben een sterke band en alles gaat zijn gangetje. Op een dag belt een patiënt dat het echt niet goed met hem gaat, daarom gaat Giovanni diezelfde dag nog langs bij de patiënt. Normaal had hij Andrea beloofd om te gaan joggen, maar omdat hij naar een patiënt moest, ging hij duiken met enkele vrienden. Als hij terugkomt, is er iets verschrikkelijkst gebeurt.

Het is echt een aangrijpende film, waar heel veel gevoel in zit. Verschillende manieren van verwerken komen aan bod en je wordt echt volledig meegesleept in het verhaal.

Ik vind de boodschap achter de film prachtig. Iedereen heeft zijn eigen manier van verwerken. Maar toch hebben mensen elkaar nodig. Als mensen te maken krijgen met een verlies, weten ze vaak niet hoe ze hierop moeten reageren. Deze film belicht het verwerken uit verschillende hoeken.

Het leven van Giovanni wordt opeens overhoop gegooid. Eerst gaat alles goed in zijn leven, maar door het verlies van zijn zoon, is hij zijn houvast kwijt.

Hij had een hele goede band met zijn zoon en het is dan ook hartverscheurend als je ziet hoe hij afscheid neemt van zijn zoon.

De familie groeit helemaal uit elkaar en ze vinden geen steun bij elkaar. Later in de film komen de ouders van Andrea te weten dat hij een vriendin had. Zijn moeder wil heel graag contact met haar, maar Giovanni wil dit niet. Hij voelt zich er waarschijnlijk niet goed bij doordat hij het verlies nog niet verwerkt heeft.

Uiteindelijk beslissen ze toch om haar te ontmoeten. Ze komt langs en blijft even om te praten met hen. Ze is op doorreis, dus er is nog een vriend van haar mee. Ze moeten eigenlijk doorreizen, maar Giovanni wil eerlijk gezegd dat ze nog langer blijft. Daarom besluit hij om haar en haar vriend die mee was, te brengen naar hun bestemming.

Doordat Giovanni deze beslissing maakt, groeit het gezin terug dichter bij elkaar. Ze leren terug genieten en leren de dood van Andrea een plaats te geven, ook al is dit geen makkelijke opdracht.

Er is echt nagedacht over deze film en dit kan je ook merken. Je wordt echt meegesleept in alle gevoelens. Het is net alsof ik zelf alles beleefde.

Deze film toont zeker aan dat iedereen de dood van een familielid op een andere manier verwerkt. Giovanni weet geen blijf met zijn gevoelens, maar is toch ingetogen. Zijn vrouw daarentegen huilt en vindt het verschrikkelijk. Ze laat haar gevoelens duidelijk blijken aan de rest van haar gezin.
Hun dochter probeert echter verder te gaan met haar leven. Ze probeert alles te vergeten en te relativeren. Dit is natuurlijk geen makkelijke opdracht aangezien haar ouders allebei enorm afzien en voortdurend willen praten over Andrea. Soms wordt ze agressief en weet ze geen blijf met haar gevoelens.

Ze merk je echt dat iedereen een verlies op een andere manier verwerkt en dat iedereen even de pedalen kan kwijt zijn. De filmmaker confronteert zijn kijkers met lijden en leert hen dat het iedereen kan overkomen.


Nog een belangrijk punt in de film is dat op het einde het gezin terug naar elkaar groeit en dat ze opnieuw steun geven aan elkaar. Ik vind dit heel mooi. Hier kun je ook uit afleiden dat het belangrijk is dat je je verlies niet alleen verwerkt, maar dat je ook anderen toelaat in je verwerkingsproces.

Ik weet dat je erg van dit genre films houdt, dus deze film kan je zeker toevoegen aan je lijstje! Ik hoop dat je ‘La Stanza del Figlio’ bekijkt en dat je jouw bevinding ook eens mailt naar mij.

Je zal versteld staan van de manier waarop je je zal laten meeslepen in het verhaal.

Heel veel groetjes,

Annelien

Mens en lijden: op welke manier reageren mensen als ze met lijden geconfronteerd worden?

Afscheid van pasgeboren leven

In deze reportage zien we hoe een koppel het verlies van hun zoontje verwerkt. Ze krijgen hulp van een zorgverlener die hen helpt bij het verwerken van het verlies. De zorgverlener probeert erachter te komen hoe het koppel het verdriet wil verwerken.
Zij wilden hun kindje laten dopen. De zorgverlener heeft alles geregeld voor hen zodat een doopsel mogelijk was.
Toen het kindje stierf heeft de zorgverlener de begrafenis geleidt.
Deze ouders verwerken hun verdriet door hun kindje te laten dopen zodat het een band schept met hun dochtertje. Ze hebben het doopsel in intieme kring gevierd. Ook al was het een triestig moment, ze hebben er goeie herinneringen aan over gehouden en op deze manier hebben ze het verlies van hun zoontje beter kunnen verwerken.


Vrijwilligerswerk in de gevangenis

In dit filmpje kunnen we zien hoe Jan verschillende personen helpt in de gevangenis. Gonzalo is een jongen die te maken kreeg met druggebruik. Zijn moeder had echter kanker. Gonzalo belandde in de gevangenis enkele weken voordat zijn moeder stierf.
Jan heeft het slechte nieuws moeten overbrengen aan Gonzalo.
Hij verwerkt zijn verdriet door elke zaterdag naar de mis te gaan. Hij spreekt tot God en vraagt hem hoe het gaat met zijn moeder. Hij krijgt hier niet echt antwoord op, maar voelt wel dat alles goed gaat met zijn moeder. Gonzalo doet zijn best om vrij te komen uit de gevangenis zodat hij terug van start kan gaan met zijn leven. Als hij vrijkomt, gaat hij eerst en vooral het graf van zijn moeder bezoeken.
Hij gaat naar de mis omdat hij gelooft dat hij op die manier iets goed doet en dat hij vergiffenis kan krijgen van God. Hij denkt na over zichzelf en over zijn leven.


Noodweer op Pukkelpop

Veel mensen waren in paniek en liepen alle kanten uit. Het is dan ook verschrikkelijk wat er gebeurde op Pukkelpop. Ondanks deze ramp ging de volgende dag het festival in beperkte mate verder. De reacties hierop zijn gemend. Velen vinden het niet kunnen dat ze het festival nog verderzetten omdat er doden en gewonden zijn gevallen. Anderen vinden het geen probleem en feesten met plezier verder.
Ikzelf zou naar huis gaan, want er waren al drie doden gevallen en ik denk niet dat ik me nog veilig zou voelen.


Martelpraktijken in Syrië

Meer dan 200 gevangenen zijn gemarteld in Syrië. In het filmpje hoor je verschillende getuigen. Ze maakten gebruik van verschillende martelmethoden.
De VN wil dat alle verantwoordelijken gerechtelijk vervolgd worden zodat ze gestraft worden voor alles wat ze gedaan hebben.
De getuigen vertellen wat ze met hen gedaan hebben en je kan horen in hun stem dat ze getraumatiseerd zijn door deze gebeurtenissen.

Mens en lijden: leven na de dood

Is er volgens mij leven na de dood?

Ja en nee


Ik denk dat wanneer we sterven ons lichaam dood is maar onze ziel niet. Ik kan niet geloven dat er niets meer over blijft van onze persoonlijkheid, onze manier van denken, onze manier van leven, ons karakter, onze ziel. Maar ik denk niet dat we na onze dood nog eens opnieuw leven.

Volgens mij blijf je in je ziel "leven". Ik zeg niet dat ik denk dat we geesten worden. Maar ik denk wel dat ons lichaam los staat van onze ziel als we gestorven zijn.
Wanneer we dood zijn, is onze ziel nog bij alle mensen die we graag zien. En steunen we op één of andere manier onze geliefden nog door in hun gedachten te zijn.

Mens en natuur: extra materiaal

Wat is het doel van het leven?

Een persoon kan de wereld veranderen
Wat opvalt aan de schepping is dat God vele diersoorten schiep, maar slechts één mens. Dit impliceert dat één mens de capaciteit heeft om de hele wereld te veranderen. Dit is ook wat Adam deed. Hij begon meteen de dieren een naam te geven en riep ze bijeen om God als Schepper te erkennen. Alleen door ootmoedige aanbidding kan een wezen zich tot God verbinden. Adam dient de rest van de mensheid als voorbeeld. Ieder persoon kan de wereld veranderen.

Bron
website: http://mens-en-samenleving.infonu.nl/levensvisie/37246-wat-is-het-doel-van-het-leven-1-de-schepping-van-de-mens.html
auteur: Levensvisie - mens en samenleving
jaartal: 21/06/2009

Dit stuk tekst past zeker in mijn visie over de natuur. Als niemand iets verandert zal het nooit lukken en alleen is ook maar alleen, zo redeneren veel mensen.
Volgens mij is dit fout. Als één iemand initiatief neemt om meer zorg te dragen voor de aarde en voor de natuur zullen er in ieder geval mensen volgen. Als iedereen zich een beetje inzet voor het milieu en het klimaat en ieder zijn steentje bijdraagt, is er kans op verbetering.

Grijp je kans met beide handen

Op de foto zien we de aardbol vastgehouden door twee handen.
We hebben maar één aarde en we leven maar één keer, ik vind dat we onze kansen met beide handen moeten grijpen.
We leven slechts één keer en deze planeet moet nog jaren meegaan. Dus kunnen we er maar beter zorg voor dragen voor latere generaties.
We moeten zorg dragen voor onze omgeving, de aarde, de natuur en het milieu. We moeten aandacht besteden aan de kleine aanpassingen.
Deze foto past bij mijn visie omdat ik het belangrijk vind dat mensen iets ondernemen. Thuis houden wij ook rekening met het energieverbruik. En ik vind dat iedereen zijn steentje moet bijdragen om tot een spectaculair resultaat te komen.


Bron
website: http://www.velevisies.nl/content/140/geef-aandacht-aan-de-geweldloze-leiders-in-het-palestijns-israelisch-conflict
auteur: niet vermeld
jaartal: niet vermeld


Singing for the climat

Iedereen kent het liedje wel: http://www.youtube.com/watch?v=XGgBtHoIO4g
Dit is een initiatief om iets te doen aan de klimaatsverandering. Ze zijn het beu dat alles wordt uitgesteld en dat er niets ondernomen wordt. Ze stelden ook vier concrete eisen op

• Rechtvaardig mondiaal klimaatakkoord tegen 2015
  afspraken over uitstootvermindering en klimaatfinanciering voor het Zuiden
• 30% reductie tegen 2020
  emissiereductiedoelstelling op Europees vlak
• Kom klimaatfinancieringsbeloftes na
  belofte maakt schuld: België beloofde in Kopenhagen 150 miljoen euro voor het Zuiden
  vermijdt de financieringskloof: een systeem van additionele, voorspelbare en structurele klimaatfinanciering voor het Zuiden
• Groene gemeentes
  duurzaam lokaal klimaatbeleid

Ik vind dit een schitterend initiatief en ik hoop dat dit zijn vruchten afwerpt.

Meer informatie?
http://www.singfortheclimate.com/NL/default.aspx 


Ik heb voor deze tekst, deze foto en dit lied gekozen omdat deze aansluit bij mijn visie op natuur. Ik vind dat we niet bij de pakken mogen blijven zitten en dat we iets moeten ondernemen om de klimaatsverandering tegen te gaan. We moeten ervoor zorgen dat we beter voor de aarde zorgen en dat we meer rekening houden met de natuur. Ik vind ook dat we niet speciaal met honderden moeten zijn om iets te ondernemen. Al zijn het kleine dingen die je onderneemt (verwarming lager zetten, spaarlampen, spaardoucheknop) ze zullen zeker hun effect hebben. En als iedereen kleine initiatieven onderneemt zullen we op het einde op een groot effect komen. En dit enkel en alleen door een kleine moeite te doen.

Mens en natuur: de plaats van de mens in de natuur

Algemeen

Algemeen kunnen we stellen dat de mensen zorg moeten dragen voor de aarde en de aarde moeten onderhouden. De mens moet een inspanning leveren om de natuur goed te verzorgen. Men mag de natuur niet verwoesten of kapot maken.


We kunnen de plaats van de mens in de natuur van dichterbij bekijken volgens geloof.

Boeddhisme
In het boeddhisme veronderstellen ze dat de aarde een levend wezen is met zorgzame eigenschappen. Mensen moeten goed samenwerken om de aarde gezond te houden. Ze zien zichzelf als een onderdeel van de natuur. Ze moeten bewust zijn van hun afhankelijkheid van de lucht, het water, de zon en de aarde. De mens mag zich niet gedragen alsof de aarde zijn eigendom is en ermee doen wat in hem opkomt. Boeddhisten gaan heel respectvol en voorzichtig om met de natuur.

Christendom
De natuur was een onderdeel van de schepping. De mens is als laatste geschapen en heeft de taak gekregen om te zorgen voor de aarde. De mens draagt eigenlijk de verantwoordelijkheid over de natuur en de dieren. God is de eigenaar, maar de mensen hebben het recht en de taak om de aarde te onderhouden. De christenen zien de aarde als een bewijs van het bestaan van God.


Hindoeïsme
Hindoes geloven in het goddelijke in alle levende wezens. Daarom hebben ze enorm veel respect voor de aarde en de natuur. Ze geloven dat de natuur een ziel heeft, vooral bomen, bergen, grotten en bronnen. Volgens de Ahinsaleer mogen hindoes geen geweld gebruiken. Ze mogen onder andere geen bomen vernielen.

Islam
Een goede moslim gedraagt zich verantwoordelijk tegenover de natuur en zijn omgeving. Het Turkse Tema maakt de Turken bewust van de invloed van erosie. Erosie veroorzaakt het wegspoelen van vruchtbare grond en dit is het grootste probleem van het land.

Jodendom
Jahweh heeft de natuur gegeven aan de mensen, dus moeten de mensen er goed mee omgaan. De mensen mogen de natuur gebruiken, maar ze mogen de natuur niet kapotmaken. Dit staat gelijk aan God kapot maken. Er bestaan veel joodse organisaties die zich richten op de natuur. De natuur is voor de joden niet alleen positief. God kan de natuur gebruiken om de mensen te straffen. Sommige joden zien in de milieuvervuiling een straf van God.

Persoonlijke mening
Ik vind dat de mens zorg moet dragen voor de aarde en er op een verantwoorde manier moet mee omgaan. We hebben maar één aarde dus moeten we er goed voor zorgen.
Mensen doen volgens mij nog steeds te weinig moeite en beseffen vaak niet wat de gevolgen zijn van hun daden. Daarom vind ik het goed dat er allerhande organisaties bestaan die mensen aanzetten om zorg te dragen voor de aarde, het milieu en de natuur.

Mens en natuur: pleidooi prof. Tim Jackson

In zijn pleidooi heeft Tim Jackson het over de welvaart zonder groei en dat we beter zouden overgaan naar een ander economisch model.

Bedrijven investeren zodat ze nog meer kunnen produceren. Dit komt omdat de mens steeds wil vernieuwen. Mensen kopen steeds nieuwe dingen om "in" te zijn en erbij te horen. Er bestaat een botsing tussen de vier elementen. Jezelf, de andere, het nieuwe en de traditie. We proberen steeds systemen of modellen op te bouwen die steunen op één van deze pijlers. Maar dit is fout. We moeten een systeem of een model vinden dat rekening houdt met alle vier deze elementen.

We zouden ons kunnen toespitsen om de klimaatsverandering. Dan zouden we energie-efficiënte apparaten moeten kopen, spaarlampen aanschaffen, af en toe het licht eens uit doen, huizen isoleren,... Met andere woorden besparen op koolstof, energie en geld.
Iedereen weet dat dit een betere manier van leven zou zijn, maar niemand doet dit. Dit komt omdat we veel te druk bezig zijn met ons dagelijks leven. We brengen de kinderen naar school, checken onze e-mails, gaan zelf werken, we houden ons bezig met de alledaagse politiek, winkelen, eten maken, tv kijken,...

Dus in feite gaat het niet om het veranderen van de menselijke natuur maar het gaat over het bedenken van mogelijkheden, ons open te stellen en onszelf de vrijheid geven om een volledig mens te worden, om de dieptes en de breedte van de menselijke psyche te herkennen.
In dit economisch toekomstig model zouden er veel meer bedrijven ontstaat met sociale en ecologische doelen.


Ja, om dit economisch model te realiseren zullen we opnieuw moeten investeren, maar niet om te streven naar een consumptietoename maar om de ecologische activa waar onze toekomst op rust te beschermen en te onderhouden. We zouden moeten investeren in lage-koolstoftechnologieën en infrastructuren. Investeren in de idee van een zinvolle welvaart om mensen mogelijkheden te geven.

In zijn pleidooi haalt hij allerlei argumenten aan om deze te ondersteunen. Zo geeft hij een verklaring waarom mensen niets doen aan de klimaatsverandering. Hij denkt dat mensen te veel met hun dagelijkse leven bezig zijn. Dit is ook effectief zo. Veel mensen zitten in hun eigen wereld en gaan maar door met alles wat ze bezig zijn. Mensen hebben soms al te veel aan hun hoofd om nog aandacht te besteden aan de klimaatsverandering en zich hiervoor in te zetten.

Het economisch model dat prof. Tim Jackson voorstelt, is zeker niet slecht. Het zou inderdaad misschien beter zijn dat bedrijven zich wat meer toespitsen op ecologische en sociale doelen in plaats van het kapitaal te laten primeren.
Ik kan mij zeker vinden in zijn idee. Ik denk als dit gerealiseerd zou worden, dat dit effectief zou werken en dat de crisis misschien sneller zal ophouden.

Mens en natuur: mijn ecologische voetafdruk

Mijn ecologische voetafdruk

Op bovenstaande afbeelding kunnen we zien dat mijn persoonlijke ecologische voetafdruk 7,2 ha bedraagt. Ten opzichte van de gemiddelde voetafdruk van een Belg, zit ik tamelijk goed. Maar als we dit vergelijken met de gemiddelde voetafdruk van een Duitser of een Afrikaan, zien we een enorm verschil. We kunnen hieruit afleiden dat wij, Belgen, nog meer zullen moeten letten op kleine dingen.
Ik denk dat iedereen het wel goed bedoelt en dat iedereen wel zegt dat hij of zij er in de toekomst zal op letten, maar de meeste mensen vervallen in hun oude gewoontes.
Ik vind dat mijn ecologische voetafdruk nog beter kan en moet worden in de toekomst. Volgens mij zal dit ook veranderen als je alleen gaat wonen. Ik woon nu nog bij mijn ouders en dan hou ik me in feite niet zo bezig met de verwarming, elektriciteit, de was,... Volgens mij zal ik er zelf meer op letten en er meer aan doen, als ik alles zelf zal moeten betalen.

Op de site van wwf, waar je je ecologische voetafdruk kan berekenen, stellen ze ook enkele mogelijkheden voor om je ecologische voetafdruk te verminderen.

• een spaardoucheknop installeren
• kleine afstanden te voet of met de fiets doen
• halogeenlampen vervangen door spaarlampen
• verse groenten eten
• overstappen op een groene leverancier
• 2x per week vlees vervangen
• 1x in de 2 jaar een verre reis vervangen door een reis met de auto of de trein
• de was drogen in open lucht
• spaarzame spoelbak in het toilet

Artikel: Dagen Zonder Vlees
Ik vind dit een zeer goed initiatief en het werkt ook. Als je leest dat alle deelnemers samen hun ecologische voetafdruk verkleinden met 160 ha, is dit zeker een goed initiatief geweest.
Als iedereen deze gewoonte dan nog eens zou aanhouden, zou het volgens mij al veel verbeteren. Het is inderdaad zo dat mensen heel veel vlees eten. Wij thuis eten ook bijna elke dag vlees. Het is de kunst om deze gewoonte af te leren en vervangers te zoeken voor het vlees.
Ikzelf rij elke dag met mijn wagen naar het werk. Ik zie zeker in dat dit vervuilend is voor het milieu. Maar als ik met de bus zou moeten gaan, zou ik veel te lang moeten wachten. Ja, dit is misschien wat egoïstisch, maar we leven in een maatschappij waar tijd voor iedereen belangrijk is.
Af en toe ga ik nog eens naar de stad met het openbaar vervoer of als we naar Gent, Antwerpen of Brussel gaan, nemen we de trein.

Mens en natuur: hoe groen ben je zelf

Op http://www.vrouwonline.nl/balans/test/2649/hoe-groen-ben-jij kan je testen tot welke groep je behoort. Er zijn drie verschillende groepen. De Green Wizard, de energieslurper of de bewuste groene starter.

Ikzelf heb de test gemaakt en ik behoor tot de bewuste groene starters. Dit houdt in dat ik redelijk op de hoogte ben van het energieverbruik in mijn huishouden. Ik neem al enkele groene maatregelen, maar het kan nog beter door meer kennis op te doen.

Ik kan me hier volledig in vinden en het klopt ook met wat ik dacht. Ik probeer er wel op te letten, maar meestal verval ik in oude gewoontes. Ik woon nog bij mijn ouders dus ik kies niet welke huishoudelijke toestellen er aangekocht worden en of er al dan niet spaarlampen gebruikt worden. Als ik later alleen woon, zal ik hier zeker rekening mee houden. Want hoe minder energie een toestel verbruikt, hoe beter voor het milieu en op lange termijn ook voor de portefeuille.
Ik ben dus zeker tevreden met de groep waar ik tot behoor.

De moeilijkste taak vind ik besparen op transport. Ik woon in Gistel en ik werk in Torhout. Als ik met de bus zou gaan, zou ik een heel eind moeten wachten. Misschien is dit gemakzucht of luiheid?
Het is inderdaad makkelijker en sneller als ik met de wagen naar mijn werk ga. Als het zomer is neem ik wel sneller de fiets om een kleine afstand af te leggen.
Ik denk dat veel mensen het moeilijk vinden om op deze factor te besparen. Mensen zijn transport met de wagen nu eenmaal gewoon. Voor veel mensen is het makkelijker om met de wagen naar het werk te gaan dan met de bus, tram, trein of fiets te gaan. Mocht ik bijvoorbeeld in Brussel werken, zou ik wel overwegen om met de trein naar het werk te gaan. Dit komt omdat er veel files zijn op de snelwegen.
Een andere oplossing is carpoolen. Maar bij mij lukt dit niet, want niemand woont in Gistel die bij mij werkt.

Op vlak van wonen vind ik het makkelijker om te besparen. Ik vind het een kleine moeite om spaarlampen te installeren of een spaardoucheknop. Ik ben ook van plan dit later zelf te doen.
Ik zal ook rekening houden met het energieverbruik als ik huishoudelijke toestellen koop, de was in de buitenlucht laten drogen, de verwarming niet te hoog zetten,...
Het zijn misschien kleine dingen, maar daar maken we het verschil mee.
Ik vind dit de makkelijkste factor omdat het niet veel moeite kost en het is ook beter voor de portefeuille.

Mens en zingeving: extra materiaal

Lied "Fix You"

In het begin vond ik het moeilijk om extra materiaal te zoeken die te maken hebben met mijn visie op geloof. Maar na wat brainstormen dacht ik meteen aan een liedje dat ik zelf ook heel graag hoor. 'Fix you' van Coldplay. Op het eerste zicht zou je denken dat dit niets met geloof te maken heeft. Maar als ik de tekst heel goed beluister, kan ik het zeker linken aan hoe ik tegenover geloof sta. Om het duidelijk uit te leggen, geef ik hieronder de lyrics van het liedje.


When you try your best, but you don't succeed
When you get what you want, but not what you need
When you feel so tired, but you can't sleep
Stuck in reverse

And the tears come streaming down your face
When you lose something you can't replace
When you love someone, but it goes to waste
Could it be worse?

Lights will guide you home
And ignite your bones
And I will try to fix you

And high up above or down below
When you're too in love to let it go
But if you never try you'll never know
Just what you're worth

Lights will guide you home
And ignite your bones
And I will try to fix you

Tears stream down your face
When you lose something you cannot replace
Tears stream down your face
And I...

Tears stream down your face
I promise you I will learn from my mistakes
Tears stream down your face
And I...

Lights will guide you home
And ignite your bones
And I will try to fix you


Het gaat in het begin over een persoon die alles probeert om het goed te doen in het leven, maar het slaat altijd tegen. Maar dan zingt de zanger dat hij hem zal proberen te 'herstellen'.
Het klinkt in mijn uitleg misschien wat oppervlakkig, maar als je er echt over nadenkt zitten hier heel wat waarden in die zeker bij mijn interpretatie van geloven passen.
Er is sprake van hoop. Er zal altijd wel iemand zijn die je er bovenop zal helpen, iemand die er altijd voor je zal zijn.
Er is sprake van verlangen. Er is een verlangen naar een betere periode, een verlangen naar het herstellen.
Er is sprake van liefde, want de persoon die zal helpen, doet dit omdat hij de andere graag ziet en niet wil dat deze persoon afziet.
Je kan het liedje zelf eens beluisteren via de volgende link: http://www.youtube.com/watch?v=pY9b6jgbNyc

Bron
website: http://www.azlyrics.com/lyrics/coldplay/fixyou.html
auteur: azlyrics en mark, heather, mellissa_piggy, David, Joy
jaartal: niet vermeld 



Foto met bijschrift

"Everyone has someone in their life that keeps them looking forward to another day."

Dit citaat heeft te maken met de waarden die ik belangrijk vind bij geloven. Uit dit citaat kunnen we min of meer afleiden dat iemand liefde krijgt van een ander persoon.
Het is volgens mij belangrijk om zo iemand of meerdere personen te hebben die je liefde geven. Als je liefde krijgt van iemand zal je zelf ook de moed vinden om liefde te geven en om te geloven in het goede.

Bron
website: http://sayingimages.info/post/4366392518/everyone-has-someone-in-their-life-that-keeps-them
auteur: we heart it, codeplay via younglove43
jaartal: niet vermeld


Citaten

Tijdens mijn zoektocht naar verschillende elementen die mijn geloof voorstellen, vond ik enkele citaten over hoop.

"Hoop is een voorschot op toekomstig geluk." van Rivarol

Als men hoopt dat er in de toekomst iets goed zal gaan of dat er geen problemen zullen zijn, zal men zich ook sneller inzetten om tot een beter einde te komen. Men zal zich goed voorbereiden en zal, door het hopen, een beter resultaat bekomen.
Ik vind hoop heel belangrijk in het leven. Als we niet hopen en als er geen hoop is, zien veel mensen het niet meer zitten.
Daarom vind ik net dat hoop veel te maken heeft met geloven. Als mensen geen hoop meer hebben, geloven ze er niet meer in.

"Hoop is het beste antidepressivum." van M. Teresa

Vele mensen krijgen in het leven eens te maken met problemen. Als ze over deze problemen spreken, zeggen vele mensen: "Ik hoop dat er betere tijden komen." of "Ik hoop dat het beter wordt." 
Door een klein beetje hoop en moed zien de mensen het leven weer zitten. Ze geloven dat het beter zal worden, ze moeten alleen een beetje geduld hebben en hopen.

"Al ziet een mens zijn graf al open, toch moet hij altijd blijven hopen." van Jiddisch

Ik vind dit het mooiste citaat van de drie. Mensen die voor hete vuren staan, weten pas hoe het precies in elkaar zit. Mensen die te horen krijgen dat ze ongeneeslijk ziek zijn blijven toch moed vinden om verder te gaan. Volgens mij komt dit omdat ze hopen dat het beter zal gaan met hen. Dat er toch nog een mogelijkheid bestaat dat ze het redden.
Maar ik denk dat we dit citaat ook niet al te letterlijk moeten nemen. Men wil er gewoon mee zeggen dat we, hoe dan ook, niet mogen stoppen met hopen. Want er zal altijd hoop zijn.


Bron
website: http://www.citatenverzameling.com/archief/hoop.htm
auteurs: Rivarol, M.Teresa en Jiddisch
jaartal: niet vermeld



Ik heb gekozen voor deze drie bronnen omdat ze passen in mijn visie. Ik hecht belang aan enkele waarden als ik het heb over geloven. Hoop, verlangen en liefde. Deze drie waarden komen voor in de bronnen waarvoor ik gekozen heb. Ik vind geloof het hopen naar beter, het verlangen naar de toekomst en liefde krijgen van iemand tijdens het hopen en verlangen naar beter en liefde geven aan mensen die hopen en verlangen naar beter.

Mens en zingeving: wat is geloven

Elk individu bepaalt voor zichzelf of hij al dan niet gelooft en in wat of wie hij gelooft.

Ik ben heel eerlijk, ik geloof niet in een God. Ik geloof niet dat Hij ook echt bestaan heeft. Maar dit is natuurlijk persoonlijk.
Geloof zit hem volgens mij niet enkel in het feit dat er iemand zou zijn. Ik denk dat geloof te maken heeft met zin in het leven hebben, met liefde, hoop en verlangen.
Want stel je voor: iemand die geen verlangens meer heeft, die niet meer hoopt op iets en die van niets of niemand liefde krijgt en zelf ook geen liefde geeft. Hoe kan deze persoon dan nog zin hebben in het leven?

Geloven heeft te maken met waarden die je zelf belangrijk acht om zin te krijgen in het leven. Voor mij zijn deze waarden liefde, verlangen en hoop.

Mens en zingeving: getuigenissen

In het videofragment van Koppen (http://vimeo.com/12578540) zien we acht getuigenissen van mensen die religie integreren en gebruiken in hun beroep.

Eerst en vooral wil ik even kwijt dat ik het sterk vind van deze mensen dat ze zo'n overtuiging hebben voor hun geloof en dat ze alle acht zeer boeiende getuigenissen hebben. Ik heb drie getuigenissen uitgekozen die mij het meest aanspreken.

De eerste getuigenis die mij enorm aanspreekt is deze van de christelijke muziek voor tieners. Het gaat over een groep tieners die muziek maken over religie. Ik vind het zeer boeiend om te zien hoe gepassioneerd ze bezig zijn met zowel muziek als het geloof.
Ze vinden dit een roeping om aan de slag te gaan met de talenten die ze meekregen vanaf hun geboorte.

De tweede getuigenis is deze van het koppel dat kleinkunst maakt over filosofische thema's en over mensen die op zoek zijn naar geloof. Ze vinden het christendom geen echte inspiratie en geloven ook niet echt in de godsdienst. Maar ze geloven allebei in liefde. De vrouw maakt hier als opmerking: "Als God liefde is, geloof ik in God".
Met hun muziek willen ze mensen aanzetten tot dieper nadenken. Ik vind dit een mooi initiatief van twee jonge mensen. Ze zijn allebei christelijk opgevoed maar gaan toch hun eigen weg. Ik vind het goed dat deze mensen, ondanks hun christelijke opvoeding, toch zelf bepalen waar ze in geloven en in wat niet. Ikzelf ben niet echt christelijk opgevoed, maar er zitten wel enkele elementen in die voorkomen in het Christendom. Ik ben gedoopt, ik heb mijn eerste communie en plechtige communie gedaan en ik wil later een begrafenis.

De laatste getuigenis die ik boeiend vond is de getuigenis van de directrice van Kerk in nood. Door dit leerde ze de wereldkerk kennen met verschillende visies en individuen. Iedereen heeft zijn eigen manier van denken en denken. Dit komt omdat iedereen zijn eigen achtergrond heeft en in een bepaalde situatie leeft. Ze vindt het belangrijk dat iedereen deze verschillen accepteert om zo samen tot oplossingen te komen. Voor haar is christen zijn: een voorbeeldfunctie vervullen, open zijn, eerlijk zijn en respect tonen tegenover iedereen. Het is niet enkel dit, christen zijn wordt bepaald door je doen en laten. Ze kan genieten van tot rust komen in een abdij of een goed gesprek.
Ik vind dat deze vrouw heel sterk overkomt, iemand die perfect weet wat ze wil. Je merkt ook dat ze echt gelooft in God. Ze leeft er naartoe, en dit merk je ook aan haar manier van denken en spreken over geloven. Ook al ben ik zelf niet echt gelovig, ik vind het mooi hoe zij kijkt op het christendom.

In deze drie getuigenissen vind ik het vooral mooi hoe deze mensen hun kijk op geloof omschrijven. Deze mensen zijn stuk voor stuk gepassioneerde mensen die ervoor gaan. Ze inspireren mensen elk op hun eigen manier. Ik denk dat iedereen een bepaalde passie heeft en zich ergens volledig in smijt. Ikzelf hou enorm veel van dansen en ik kan hier ook mijn emoties kwijt. Ik probeer steeds een ander verhaal over te brengen door mijn choreografieën. Ikzelf heb dus zeker ook passie voor iets.

Ik bekeek ook het interview met Joël de Ceulaer. Hij is journalist bij Knack en bracht zijn eigen boek uit. Het boek gaat over de zin van het leven. Hij interviewde verschillende mensen om tot zijn boek te komen. Maar eigenlijk leerde hij meer van het leven uit de geboorte van zijn dochtertje, dan uit de verhalen van de mensen die hij interviewde. Hij vindt dat de vraag, naar de zin van het leven, een vraag is die erop wijst dat je niet goed bezig bent. Als je je goed voelt en je hebt geen problemen, stel je jezelf deze vraag niet. Hij heeft hier zeker een punt. Ik heb dit zelf ook al veel gemerkt en je ziet dit ook in films en op tv. Als je in de problemen zit vraag je je soms af wat voor zin het nog heeft en of het allemaal de moeite nog is. Hij stelt ook dat het leven iets is om te doen en niet om erover na te denken. Hier ben ik het oneens mee. We moeten af en toe een stilstaan bij het leven. Eens terugblikken en eens durven kijken naar de toekomst. Als we steeds van dag tot dag leven en nooit reflecteren over onszelf en onszelf geen doelen opstellen, kom je in een situatie terecht waar je je afvraagt wat voor zin het leven nog heeft. Het is volgens mij heel belangrijk doelen op te stellen en te leren uit je fouten uit het verleden.

Mens en zingeving: PKG-schaal

Ik heb de PKG-schaal ofwel Post-kritische Geloofsschaal ingevuld op http://thomas.theo.kuleuven.be/algemeen/pkg/ .

Dit is een vragenlijst om te weten te komen hoe jij religie opvat.
Mijn persoonlijke resultaten zie je op onderstaande afbeelding.

Externe kritiek= 3
Relativeren= 4
Naïviteit= 3
Orthodox= 1

Als we de schaal bekijken heb ik eerder een symbolisch ongeloof. Maar ook symbolisch geloof en letterlijk ongeloof komen dicht in de buurt.
Ik denk inderdaad, zoals de uitslag vertelt, dat ik een mengelmoes ben van deze drie elementen.
Ik geloof niet in God, daar ben ik eerlijk in. Maar ik geloof wel in de onderliggende waarden in de verhalen uit de Bijbel, de symbolische betekenis.

Geloven hangt zeker af van de cultuur waarin je bent opgegroeid. Ik ben bijvoorbeeld niet echt christelijk opgevoed, maar sommige zaken zijn voor mijn ouders wel belangrijk. Bijvoorbeeld doopsel, communie, trouwen en een begrafenis.
Veel mensen hebben een zeer uitgesproken mening over hoe zij tegenover geloof staan. Ik vind dat geloven iets persoonlijks is. Ik ben er niet tegen, maar ik ben er ook niet voor. Iedereen moet dit voor zichzelf uitmaken en moet zelf beslissen of hij/zij al dan niet wil geloven in iets of iemand.
Religie betekent voor mij niet enkel het Christendom. Voor mij is het de manier waarop je zelf zin geeft aan je leven en de manier waarop je zelf staat tegenover geloof. Ik ben geen christenen, maar ik zal mijn kinderen  later zeker dopen. Dit zou ik doen omdat dit in onze familie een traditie is. Ik wil mijn kind laten dopen omdat mijn kind later dan zelf nog kan kiezen of hij/zij al dan niet christen wil zijn.

Mens en zingeving: wat is geluk

Je mag aan verschillende mensen vragen wat geluk is, iedereen zal een ander antwoord geven. Dit komt omdat, volgens mij, de meningen over geluk verschillen van mens tot mens. Niet iedereen hecht belang aan dezelfde waarden.

Voor mij is geluk een gezond leven waarbij ik mensen om me heen heb die het goed met me menen en mij oprecht graag zien zoals ik ben als persoon.

Wat betekent geluk voor jullie?

Mens en zingeving: wie of wat geeft mij zin in het leven

Wie of wat geeft mij zin in het leven?

Ik vind dit zeker geen gemakkelijke vraag waar ik zomaar een antwoord op weet. Daarom ga ik voor mezelf even na wat en wie ik allemaal belangrijk vind in mijn leven. Ik zet dit even voor jullie op een rijtje.

• goede thuis: een plek waar ik me goed voel en waar ik mezelf kan zijn
• vrijheid: gaan en staan waar ik zelf wil
• opleiding: mijn opleiding als leerkracht lager onderwijs
• werk: ik werk als parttime verkoopster in Hunkemöller
• mijn vriend: ik breng heel veel tijd met hem door (we zijn ondertussen al meer dan 4 jaar samen)
• ouders: steunen mij en zijn er als er iets is
• familie: weten dat er veel mensen met je inzitten
• vrienden: vriendschap vind ik heel belangrijk, ik kan mijn hart luchten, uitgaan, relaxen,...
• sociaal contact: ik ben een babbelaar en hou ervan om te praten met de mensen
• plezier hebben: fun is één van de belangrijkste elementen in mijn leven
• genieten: de belangrijkste boodschap: GENIET van je leven! Je leeft maar één keer. (denk ik toch)

Mijn lijst als uitgangspunt maakt het voor mij heel wat makkelijker om te omschrijven wie of wat mij zin geeft in het leven.

Bij mij is het niet één bepaald iets dat mij zin doet krijgen in het leven. Het is een combinatie van bepaalde elementen uit bovenstaande lijst.

Ik put heel veel levenslust uit mijn vriend. Hij is er altijd voor mij en spreekt mij moed in als ik bijvoorbeeld een examen moet maken. Mijn opleiding als leerkracht lager onderwijs geeft mij heel veel voldoening. Maar ook mijn werk doe ik super graag en geeft mij ook een duwtje in de rug om steeds gemotiveerd te blijven.

Dus als je mij zou vragen wie of wat mij zin doet krijgen in leven: mijn vriend, mijn opleiding en mijn werk.

Wie of wat geeft jullie zin in het leven? Wat vinden jullie belangrijk in het leven?

Mens en medemens: uitgewerkte casus ethisch model

In mijn vorige onderwerp kon je al uitgebreid mijn menig lezen over het artikel i.v.m. roken uit De Morgen. Deze casus heb ik toegepast op het praktisch ethisch model.

 

     Het ethisch model bestaat uit negen elementen.

     Twee voorwaarden:

• Grondhouding aannemen:
  
  Voor de mensen die te horen krijgen dat ze door het roken aan keel- of longkanker lijden, is het op het eerste zicht misschien hard om te horen te krijgen dat je alles zelf moet betalen. Maar voor mensen die er meer afstand van kunnen nemen lijkt dit niet zo. Juist omdat de overheid, familie, vrienden, collega’s en/of kennissen zoveel waarschuwt voor de gevolgen van roken.

• Dialoog voeren:
  
  We kunnen deze casus bekijken uit twee perspectieven. Enerzijds hebben we het slachtoffer en anderzijds hebben we de buitenstaanders, de niet-rokers. De slachtoffers zouden gechoqueerd zijn als ze horen dat ze alles zelf moeten bekostigen. Ze zijn getroffen door een ernstige ziekte, waar ze in hun ogen niets aan kunnen doen een waar zijzelf zeker niet de schuld van zijn. De buitenstanders of niet-rokers (mijn eigen perspectief) zouden eerder zeggen dat er zoveel preventie is tegen roken, dat het op elk pakje sigaretten staat, dat het zoveel in het nieuws is gekomen en dat het slachtoffer toch niet wou luisteren en gewoon bleef verder roken. In deze casus kan er niet echt sprake zijn van dialoog voeren, maar we kunnen wel de perspectieven bekijken van de verschillende partijen.

Vier aandachtspunten:

• Situatie analyseren:
  
  We kunnen pas een goed oordeel vormen over de casus als we meer informatie zouden verkrijgen. Het zou bijvoorbeeld kunnen dat iemand getroffen wordt door keel- of longkanker zonder dat deze persoon ooit een sigaret heeft aangeraakt. Dit plaatst de casus in een ander daglicht. Dan kunnen we niet redeneren als bij iemand die het zelf veroorzaakt heeft door te roken. In het geval van een niet-roker is het niet rechtvaardig als deze alle kosten zelf zou moeten dragen.

• Handelingsmogelijkheden onderzoeken:
  
  Ziekte bij een roker:
  Deze persoon staat zelf in voor de medische kosten.
  
  Ziekte bij een niet-roker:
  Deze persoon krijgt terugbetaald van de ziekteverzekering.

•  Motieven verhelderen:
  
  Handeling bij een roker:
  Het is maar normaal dat de roker alle kosten uiteindelijk zelf betaald. Hij heeft er namelijk zelf voor gezorgd dat het zover gekomen is met zijn gezondheid. In dit geval spreek ik wel als het effectief veroorzaakt is door het rookgedrag van de persoon in kwestie.
  
  Handeling bij een niet-roker:
  Deze persoon heeft er alles aan gedaan om deze ziekte niet te krijgen. De persoon leefde gezond, dronk bijna nooit of dronk af en toe eens maar met mate, rookte nooit,… Hij of zij heeft dus zelf niet voor de aanleiding gezorgd van de ziekte.

•  Effecten inschatten:
  
  Handeling bij een roker:
  Hij of zij zal waarschijnlijk niet tevreden zijn, maar als dit in de media komt en als mensen te horen krijgen dat deze kosten niet meer door de ziekteverzekering terugbetaald worden, zullen ze misschien inzien dat roken slecht is en zullen ze misschien stoppen met roken.
  
  Handeling bij een niet-roker:
  Hij of zij zal tevreden zijn met de terugbetaling, maar het blijft natuurlijk jammer dat deze persoon deze ziekte gekregen heeft.

Drie evaluatiemomenten:

•  Intuïties uitspreken:
  
  Dit hebben jullie al gelezen bij de eerste reactie op deze casus. Intuïties uitspreken zijn namelijk de eerste spontane reacties die bij je opkomen, zonder erover te moeten nadenken.

• Normen verduidelijken:
  
  Ziekenkas betaald de ziekenhuiskosten en de medische kosten terug wanneer iemand ziek is en een behandeling nodig heeft.

• Waarden evalueren:
  
  Respect voor mensen die niet roken en de naïviteit van de rokers.

Dit is mijn menig over de casus, toegepast op het praktisch ethisch model. Hopelijk vinden jullie het overzichtelijk en begrijpen jullie mijn standpunt, reacties of opmerkingen zijn altijd welkom.

Mens en medemens: eerste mening casus

Ik heb de casus rond gezondheidszorg gekozen. Deze spreekt mij het meeste aan en ik kan er ook perfect mijn mening over geven.

De casus is gebaseerd op een artikel uit De Morgen. De link naar het artikel is: http://www.demorgen.be/dm/nl/993/Gezondheid/article/detail/1393138/2012/02/11/Moeten-we-nog-investeren-in-rokers.dhtml .

In het artikel geeft gerenommeerd cardioloog Pedro Brugada zijn mening over het onderwerp: "Moeten we nog investeren in rokers?".

Ik kan hem alleen maar gelijk geven. Mensen die er zelf voor kiezen om te roken, moeten er zelf de gevolgen van dragen. Zeker omdat de overheid de bevolking er duidelijk op wijst dat roken ongezond is. We zien overal campagnes tegen roken, het staat vermeld op een pakje sigaretten,... Mij maak je niet wijs dat rokers niet weten wat de gevolgen zijn van hun daden.

Ten eerste is het heel slecht voor de gezondheid en ten tweede kost roken heel veel geld. Het is jammer dat na zo veel preventie tegen roken er toch nog veel slachtoffers zijn van keelkanker of longkanker. Ik vind het belangrijk dat je zorg draagt voor je lichaam, want je hebt er maar één.

Is volgende stelling rechtvaardig?
"In discussies over de financiering van de gezondheidszorg is eigen verantwoordelijkheid niet zelden
een voorwerp van discussie. Sommigen stellen dat mensen die er een levensstijl op na houden
waarvan geweten is dat er een groot gezondheidsrisico aan verbonden is (bv. roken, gevaarlijke
sporten) en vervolgens ziek worden (bv. longkanker) of slachtoffer worden van een ongeval dat aan
zichzelf te wijten hebben. Gezien de grote financiële druk die er bestaat op de gezondheidszorg
moeten deze mensen zelf opdraaien voor de kosten."

Deze stelling is zeker rechtvaardig. Mensen die roken weten welke gevolgen dit kan hebben. Het is dan maar normaal dat ze zelf de kosten dekken. Zij hadden namelijk de keuze: roken of niet roken.

Op onderstaande foto is het effect van roken duidelijk te zien. De linker longen zijn longen van een roker. De rechter longen zijn longen van een niet-roker.

Onderstaande foto lijkt misschien erg grof, maar zo is het in principe wel. De afbeelding wil duidelijk maken dat wie rookt weet dat er kans bestaat dat hij of zij later kanker krijgt door te roken. Dus het is in een later stadium zelfmoord.

Niet-rokers: Doe zo verder!
Rokers: STOP met roken, voor het te laat is!

Bron 1
website: http://natuurwetenschappen4.wikispaces.com/Ademhaling
auteur: niet vermeld
jaartal: niet vermeld

Bron 2
website: http://laatsteleugen.stoprokenblog.nl/stoppen-met-roken-plaatjes/?picture_id=9574#single_pic
auteur: niet vermeld
jaartal: niet vermeld

Mens en medemens: belangrijkste waarde

Ik vind het zeker en vast niet gemakkelijk om maar één waarde uit te kiezen die ik later zeker wil doorgeven aan mijn leerlingen. Na lang nadenken heb ik dan toch mijn keuze gemaakt. Ik twijfelde vooral tussen respect en eerlijkheid. Ik vind dit twee heel belangrijke waarden. Maar uiteindelijk heb ik gekozen voor respect.

Deze waarde zie ik als een basis van vele andere waarden. Als je respect toon tegenover andere mensen, materiaal, natuur,... zal je automatisch ook respect terugkrijgen.
Wanneer je respect hebt voor iemand zal je deze persoon niet beliegen of bedriegen, zal je altijd eerlijk zijn,... We merken dus al snel dat uit respect ook eerlijkheid voortvloeit. Maar ook behulpzaamheid, vriendelijkheid, bezorgdheid,...

Respect is vooral belangrijk voor de diversiteit in onze samenleving. We leven in een multiculturele samenleving. In klas zullen de leerlingen te maken krijgen met medeleerlingen met een andere cultuur, een andere huidskleur, een andere moedertaal of een ander geloof. Door hen de waarde respect aan te leren, zal de samenhorigheid van de klas ook optimaal zijn.

Natuurlijk zijn er nog heel wat andere waarden die belangrijk zijn voor de leerlingen, maar respect is in mijn ogen de belangrijkste.

Wat vinden jullie? Welke waarde hebben jullie gekozen en waarom?

Mens en samenleving: vierde idee Paul Verhaeghe

Visie van Paul Verhaeghe

"Tegen wie of wat we dan wel moeten reageren, is hoogst onduidelijk, iedereen klaagt over 'het systeem', maar niemand krijgt het te pakken, vandaar onze machteloosheid en het daaruit voortvloeiend zogenaamd 'zinloos' geweld."

Mijn mening over de visie van Paul Verhaeghe

Ik ben met twee elementen in deze visie niet akkoord. Ten eerste: "tegen wie of wat we dan wel moeten reageren." en ten tweede: "Iedereen klaagt over 'het systeem'. Deze twee elementen staan in verbinding met elkaar.
Volgens mij moeten we niet tegen een bepaald persoon of een bepaald systeem reageren. Iedereen vind - of toch vele mensen - dat het verkeerd loopt in onze samenleving en dat we slecht bezig zijn.
Iedereen schuift de schuld af op 'het systeem'. Maar in mijn ogen is dit een verkeerde redenering. Het moet op een bepaald punt slecht gelopen zijn en ik betwijfel of dit te maken heeft met het zogenaamde systeem.
Iedereen zou eerste en vooral eens naar zichzelf moeten kijken. Pakt hij of zij het goed aan? Is deze persoon zelf wel goed bezig? Maakt hij of zij geen fouten die het gevolg kunnen zijn van een slechtere samenleving?
Pas als je zelf deze vragen kan beantwoorden, kan je weten tegen wie of wat je moet reageren.
Iedereen zal werkpunten vinden die de samenleving zullen verbeteren, want iedereen maakt fouten en iedereen reageert wel eens op een ongepaste manier.
Hier keren we terug naar de verdraagzaamheid. Als iedereen probeert om elkaar te verdragen, te aanvaarden en te accepteren, zal het zeker al beter gaan in de samenleving. En dan hoeven we ons geen zorgen te maken over het al dan niet reageren tegen iets of iemand.

Algemeen besluit

Als laatste stelling heb ik een vrij algemene visie gekozen van Paul Verhaeghe, waar ik alle kanten mee uit kan en waar ik ook mijn meningen van de andere visies kan bij betrekken.
Ik denk dat we als mens de schuld niet op een bepaald 'systeem' moeten steken.
We moeten werken aan:

• onszelf
• verdraagzaamheid
• verbondenheid

Als iedereen individueel rekening houdt met deze punten, zal alles veel vlotter verlopen, zullen er minder conflicten ontstaan, minder zelfdodingen doordat er een algemeen gevoel van aanvaarding is,...

Mens en samenleving: derde idee Paul Verhaeghe

Visie van Paul Verhaeghe

"In de loop van het crisisjaar 2011 deden een aantal prominenten heel concrete voorstellen: verhoog het inschrijvingsgeld voor alle opleidingen die niet aansluiten bij het bedrijfsleven, verlaag het voor alles wat wel rendeert, wie hardleers is en toch kiest voor een niet-rendabele opleiding, die moet bestraft worden met een kortere of zelfs helemaal geen uitkeringsgerechtigde periode."
"Het feit dat dit soort voorstellen geformuleerd wordt door mensen met macht doet mij rillen -  het moet, zo denk ik dan, ook op die manier begonnen zijn zo rond 1930. Het feit dat er nauwelijks protest komt - ik heb geen enkele rector horen reageren - vraagt om verklaring. Waar is de vroegere kritische zin naartoe?"

Mijn mening over de visie van Paul Verhaeghe

Eerst en vooral haal ik er even een artikel bij die ook te vinden is op Delicious. Link naar het artikel: http://www.klasse.be/archief/moeten-te-populaire-studies-duurder-worden/
Hier wordt dezelfde stelling, die Paul Verhaeghe aanhaalt, ook aangehaald.

Ik sluit me aan bij Paul Verhaeghe en vindt het niet normaal dat deze voorstellen er komen. Om dat te zeggen dat de kritische zin weg is, vind ik iets te ver gaan. Het is niet omdat één iemand een voorstel doet over het inschrijvingsgeld, dat iedereen een minder kritische blik heeft. Er is misschien wel geen reactie of protest uitgekomen naar de schrijver toe, maar misschien hebben verschillende lectoren, leerkrachten, studenten onderling wel gediscussieerd over dit onderwerp. Het zou mij trouwens verwonderen als dit niet zo was.

Het is belachelijk dat mensen denken dat het op deze manier wel de goede kant zal uitgaan met onze economie. Eerst en vooral ontzeggen we de keuzemogelijkheden van de studenten door hen een hoger inschrijvingsgeld te laten betalen voor de niet-rendabele opleidingen. Ten tweede zullen, lectoren die in die zo gezegde niet-rendabele opleidingen lesgeven, minder werk hebben. Is dit dan een goede oplossing voor onze economie? Dit betwijfel ik.

We moeten de keuze nog steeds aan de studenten laten. Als ze ervoor kiezen om een "niet-rendabele opleiding" te volgen, wil dit daarom niet zeggen dat ze geen werk zullen vinden. Vaak zijn dit opleidingen die een grotere en bredere mogelijkheid aanbieden om later in het werkveld te stappen.
Op gebied van studiekeuze mogen studenten zeker en vast kieskeurig zijn. Je moet iets kiezen wat je graag doet, een opleiding die je interesseert en iets wat je voor de rest van je leven zou willen doen.


Algemeen besluit

We moeten de studenten nog altijd de keuze laten welke opleiding ze willen kiezen. De uitgestippelde weg is daarom niet altijd de goede of niet altijd de weg die de student effectief wil uitgaan. Ik verduidelijk dit even met een afbeelding.

We zien op de afbeelding een centrale, rechte weg. Maar we zien ook twee afwijkende wegen.
We kunnen dit in verband brengen met mijn mening doordat er een 'recht pad' is uitgestippeld voor een bepaald persoon, de student in dit geval. Maar we zien duidelijk dat de persoon ook andere opties overweegt.
Het is belangrijk dat we in onze samenleving de keuzemogelijkheden niet belemmeren. En nu heb ik het niet enkel over de keuze van opleiding, maar in alles wat we doen.

Bron
website: http://plazilla.com/mijn-leven-gaat-drastisch-veranderen-wil-ik-dit-wel
auteur: Berna
jaartal: 28/09/2012

Mens en samenleving: tweede idee Paul Verhaeghe

Visie van Paul Verhaeghe

"Vervolgens het individuele vlak. De vorige oplossingen zijn makkelijk omdat ze aansluiten bij een intieme overtuiging: het is de schuld van De Ander, ik ben alleen maar slachtoffer. Begrijp: die ander (de allochtoon, de profiterende werkloze, de graaiende bankier, de meedogenloze manager) moet veranderen en dan wordt alles terug beter."

Mijn mening over de visie van Paul Verhaeghe

Het is misschien zo dat mensen graag de vinger wijzen naar iemand anders. Vaak gebeurt dit ook. Mensen geven niet graag hun fouten toe en het is daarom net iets makkelijker om een ander de schuld te geven.
Maar dit fenomeen van iemand anders de vinger te wijzen is er zeker niet vanzelf gekomen.
Vaak worden daden van een allochtoon in het nieuws veel meer benadrukt dan van wij, Belgen. Vele mensen redeneren dan: het is weer een allochtoon.

Maar we mogen ze niet allemaal beschuldigen. Er zijn zeker en vast allochtonen die het wel goed menen, die wel gaan werken en die wel de Nederlandse taal onder de knie hebben.
Als mensen moeten we verdraagzamer omgaan met deze situaties. We leven nu eenmaal in een multiculturele samenleven waarbij we andere culturen, religies en verschillende talen moeten aanvaarden. We moeten hier leren mee omgaan, enkel op die manier zal het leefbaar worden voor iedereen.

Ik moet Paul Verhaeghe in deze stelling dus gelijk geven.
Het is maar al te gemakkelijk om de schuld op iemand anders te steken. Ik ben er zeker van dat we onszelf hier ook al eens op betrapt hebben.
Ik wil het zeker en vast niet enkel en alleen over de allochtonen hebben. We merken dit ook bij mensen uit kansarme gezinnen, werklozen, mensen die een crimineel verleden hebben,...

Algemeen besluit

Het is aan de mens om verdraagzamer om te gaan met situaties van diversiteit. We moeten elkaar aanvaarden en elkaar af en toe een tweede kans geven. We moeten het wijzen met de vinger zoveel mogelijk beperken en ook de fout eens bij onszelf gaan zoeken.
Ik heb bij mijn eigen mening twee heel sprekende beelden gevonden.

Op deze eerste afbeelding kunnen we duidelijk zien wat ik bedoel. Mensen wijzen anderen maar al te graag de vinger toe, als ze zichzelf hiermee in een veilig parket kunnen stellen.
We moeten dit zoveel mogelijk voorkomen en ook eens de schuld bij onszelf willen leggen.

Dit beeld komt misschien simplistisch over, maar het draagt wel de juiste boodschap. De twee hondjes verschillen van elkaar en toch zijn ze 'beste vrienden'. We moeten dit als mens ook toepassen. Het maakt niet uit welke cultuur, huidskleur, geloof,... je hebt. Je moet proberen iedereen te aanvaarden zoals hij of zij is.
Een toepasselijk liedje is zeker en vast 'Black or White' van Michael Jackson. Beluister zeker eens het liedje en bekijk het bijhorende clipje, en je zal zeker begrijpen wat ik bedoel.
De link naar het liedje: http://www.youtube.com/watch?v=bBAiZcNWecw

Bron 1
website: http://nl.123rf.com/photo_7082207_meisje-wijzende-vinger-op-man-in-beschuldigende-manier.html
auteur: stockfoto, fotograaf: Dennis Owusu-Ansah
jaartal: niet vermeld

Bron 2 
website: http://www.mahaivi.info/danellandia/posters/dutch/menu4.html
auteur: niet vermeld
jaartal: niet vermeld